Cellemuiden 41: tuin en erf update!
Verhuisd naar Hasselt
28 april hoorden we dat we uit de boerderij in Nieuw-Schoonebeek moesten. 28 mei woonden we op Cellemuiden 41. Moestuin, bedrijven, dieren en veel spullen allemaal meeverhuisd 🙂 In de herfst, als de tijd het toelaat, wil ik nog een keer een blog wijden aan de verhuizing maar voor nu even heel kort: waar zitten we nu, hoe ziet het eruit en wat maken we ervan?
Deze (korte) updates zijn ook in de groentekraam te vinden, maar dan de papieren versie.
Wie zijn wij?
Wij zijn Henk en Lisa. Sinds 28 april 2025 wonen we hier, op een erf vol troep, rommel en achtergelaten spullen. Stukje bij beetje maken we er een fijne plek van. Een plek waar mensen, dieren en planten in verbinding kunnen leven.
Reizen door Oost-Europa
In de herfst van 2023 reisden we drie maanden door Oost-Europa. We zochten land, rust en een plek waar we iets konden opbouwen. Dat viel niet mee. Middenin de reis hoorde Henk dat zijn huurwoning in Moerkapelle per december zou stoppen. In de buurt vonden we niets passends.
Boerderij in Nieuw-Schoonebeek
Via een verhuurder kwamen we terecht in een oude boerderij in Nieuw-Schoonebeek, vlak bij de Duitse grens. Anti-kraak. We verhuisden er samen naartoe: Henk begon met Henk’s Tuinen, Lisa met Brandnetelboerin. We legden een grote moestuin aan, bouwden een kippenhok en richtten een groentekraam in. Zelfvoorzienend leven, contact met de buurt: dat werd onze focus.
Plots weg
Op 30 april 2025 hoorden we dat we binnen 28 dagen uit de boerderij moesten. De handhaving van de opzegtermijn kwam onverwachts. Alvast had tegen ons gezegd dat we in de woning mochten blijven terwijl het in de verkoop zou staan. Omdat de staat van het huis zo slecht was en de plek nou niet echt fijn dachten wij: dat duurt nog wel even (misschien zelfs jaren). Maar Prolander had blijkbaar andere plannen: we moesten er al uit voordat het huis in de verkoop kwam. Ondertussen (augustus 2025) staat het volgens mij nog steeds leeg.
De tuin was al deels ingeplant: aardappels, uien, jonge planten. Het huis stond vol spullen. Henk’s agenda zat vol klussen. De verhuisstress was groot, maar we hebben het gered!
Via via kwamen we terecht op Cellemuiden 41. Wat een geluk en wat waren wij dankbaar. Alles kon mee: kippen, katten, moestuin en bedrijf.
Cellemuiden: van vuilnisbelt naar thuis
Deze plek was vroeger van ‘boer Borst’ maar hij werd uitgekocht voor een woonwijk. Daarna kwam er niks meer van terecht. Tientallen (20?!) jaren lag het erf er verlaten bij. Mensen kwamen en gingen ven de boerderij stortte verder in, de gebouwen verpauperden zonder onderhoud. Wat achterbleef was een berg afval: chemisch spul, puin, vuilniszakken vol met afval, oude dakplaten, kapotte ramen, lekkages.
We gingen aan de slag. Ladingen vuil naar de stort en aanhangers vol naar de puinstort. Ramen gerepareerd. Kamers geverfd. Lampjes opgehangen. De kapschuur opgeruimd. En dat proces blijft nog even gaande: we proberen er iets gezelligs van te maken!
De tuin
Buiten begonnen we met een no-dig voortuin vol bloemen, kruiden, groenten, tomaten en lavendel. Alles door elkaar: polycultuur.
Het weiland waar we de echte moestuin maakte, stond vol met kweekgras en er lag ook behoorlijk wat puin. De buurt-boeren durfden het niet eens te maaien. Wij pakten de zeis, bosmaaier en gingen aan de slag (gelukkig met hulp). Daarna lieten we het frezen en brachten we compost en een mulchlaag aan. Nu groeit er van alles: courgette, tomaten, spruitjes, bonen, bessen. We plantten fruitbomen die we gratis mochten ophalen waardoor we volgend jaar hopelijk pruimen, kersen, peren en appels kunnen oogsten.
We werken zonder gif of kunstmest en met veel mulch. Dat voedt het bodemleven en alles wat leeft in en rondom de tuin. In de toekomst willen we nog meer richting permacultuur maar dat is misschien logischer op een vaste plek. Het zou wat onhandig zijn om heel de tuin vol te zetten met vaste planten zolang de opzegtermijn van 28 nog van toepassing is 😀
En nu?
Het werkt. De vlinders komen terug. De buren komen langs. De kraam langs de weg begint op te vallen. Er ontstaat iets.
Misschien bouwen we een tent of plek voor samenkomsten. Misschien wordt het tuinhuis een winkeltje. We voelen en zoeken: wat past hier? Wat wil de buurt? Wat wil deze plek? Wat willen wij?
We wonen nog steeds anti-kraak. Dat betekent dat we elk moment weg kunnen moeten. Maar zolang we hier zijn, bouwen we verder. Aan een plek waar mensen samenkomen. Waar je kunt zien en voelen dat het anders kan: eerlijker, liefdevoller en in verbinding.
Help je mee?
Volgend jaar kunnen we hulp gebruiken. We zoeken vrijwilligers die willen meewerken in de tuin, in ruil voor een deel van de oogst. Het is hier nog wat rommelig, maar daar groeit iets moois uit.
We dromen van een hoekje voor helpers: met koffie, tuindiners, oogstfeestjes. Lijkt het je wat om mee te doen? App Lisa: 06-24661174.
